In zijn recente werk verwerkt Wessel Middelbos zijn fascinatie voor transformaties van landschappen. De essentie van ons hedendaags landschap is volgens hem verandering en beweging. De landschappen die hij schildert zijn een vertaling en stapeling van verschillende processen in het landschap die met elkaar verbonden zijn.  Het schilderij is een eigen universum, maar haalt zijn voeding uit de wereld om hem heen, proeft ervan, kauwt erop en distilleert een nieuwe wereld.

 

In zijn schilderijen lopen verschillende stukken ruimte en tijd door elkaar en maken een samengesteld landschap. Dit levert de mogelijkheid op om meerdere afstanden en perspectieven in een beeld te creëeren. Want het ver geabstraheerde karakter duidt geen specifiek landschap aan, maar refereert aan de processen die daarin bewegen, die het landschap duwen en verschuiven; een landschap heel vloeibaar, in beweging, zwervend, op reis.

​​​​​

​

In his recent work Wessel Middelbos uses his fascination for transformations of landscapes. The essence of contemporary landscape he thinks, is movement and change. The landscapes he paints are a translation and stacking of various processes in the landscape wich are connected with each other. The painting is a universe of it’s own but it gets it’s feeding from the world around him, tastes from it, chews on it and distils a new world.  
 

In his paintings various pieces of time and space are mixed up and make a composed landscape. This brings in the  possibility to create multiple distances and perspectives in one image. Furthermore, the abstracted character does not indicate a specific landscape, but the processes moving within, shifting and pushing it forward; a landsape very liquid, changing, drifting, on a journey.